Παγκοσμίως 18 εκατομμύρια θάνατοι ανά έτος  οφείλονται σε καρδιαγγειακά νοσήματα, όπου τη μερίδα του λέοντος  καταλαμβάνει η αθηροσκληρωτική νόσος των στεφανιαίων  και των εγκεφαλικών αρτηριών.  Με τον όρο αθηρωμάτωση ή αθηροσκλήρωση εννοούμε μία σειρά διεργασιών που οδηγούν σε εστιακή ή διάχυτη πάχυνση του αρτηριακού τοιχώματος, με συνέπεια την απώλεια της ελαστικότητάς του και τη  προοδευτική μείωση του εύρους του αγγειακού αυλού. Πρόκειται για μία συστηματική νόσο  που μπορεί να προσβάλει όλο το αρτηριακό δένδρο  του οργανισμού,  όπως τις ευαίσθητες λόγω μικρού μεγέθους  στεφανιαίες αρτηρίες, τις καρωτίδες, τις αρτηρίες των κάτω άκρων.

Ο σχηματισμός των αθηρωματικών πλακών ξεκινά νωρίς στα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας  και εξελίσσεται με την πάροδο των ετών προοδευτικά. Ο  κύριος μεσολαβητής στην πρόκληση και συνέχιση της αθηρωματικής διεργασίας είναι η LDL χοληστερόλη  και η οξείδωση της από τις ελεύθερες ρίζες.  Σημαντικότατος είναι και ο ρόλος του γενετικού υποστρώματος ενός ατόμου για ανάπτυξη αθηρωμάτωσης, όπως σε περιπτώσεις που συγγενής πρώτου βαθμού υπέστη καρδιακό επεισόδιο προ της ηλικίας των 50-55 ετών. Το κάπνισμα, η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης και η καθεστηκυία ζωή επιβαρύνουν σημαντικά την εξέλιξη της αθηρωμάτωσης.

Η χοληστερόλη είναι ένα οργανικό μόριο απαραίτητο για τη ζωή. Συμμετέχει στη σύνθεση των κυτταρικών μεμβρανών, στεροειδών ορμονών και βιταμίνης D. Σήμερα διαθέτουμε πληθώρα δεδομένων που έχουν αναδείξει τον προστατευτικό και ασφαλή ρόλο των χαμηλών τιμών LDL χοληστερόλης.   Σε ασθενείς  με ιστορικό εμφράγματος  ή που υπεβλήθησαν σε αγγειοπλαστική-στεντ  ή σε by pass, η LDL  χοληστερόλη πρέπει να είναι πολύ χαμηλά, κάτω από τα 70 mg/dl και να προσεγγίζει τα 55 mg/dl.

Να σημειωθεί ότι η LDL χοληστερόλη πρέπει να είναι χαμηλή, κάτω από 115mg/dl  έστω και σε αυτά τα λιγοστά άτομα που δεν έχουν άλλους παράγοντες κινδύνου. Είναι ενδιαφέρουσα η παρατήρηση  πως κατά την εξέλιξη της ζωής οι υψηλότερες τιμές LDL έχουν παρατηρηθεί στο ανθρώπινο γένος, το οποίο είναι το μοναδικό είδος που πεθαίνει από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Στην εξέλιξη της αθηρωμάτωσης σημασία έχουν τόσο οι αυξημένες τιμές της LDL όσο και η διάρκεια έκθεσης σε αυτές.

Με την κατάλληλη διατροφή, την υιοθέτηση τροφών χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, την τακτική σωματική άσκηση, την αποφυγή έκθεσης σε περιβάλλον  καπνού και την χρήση της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής (στατίνης με ή χωρίς εζετιμίμπη ή και σε ειδικές περιπτώσεις  χρήση αναστολέων PCSK9  με υποδόριες ενέσεις ανά 15νθήμερο)  η επίτευξη χαμηλών τιμών LDL χοληστερόλης είναι εφικτή και αυτό σίγουρα θα οδηγήσει σε  λιγότερα εμφράγματα του μυοκαρδίου.