Η επίπτωση του Σακχαρώδη  Διαβήτης τύπου-2 ή όπως αποκαλείται  “διαβήτη των ενηλίκων” αυξάνει συνεχώς σε παγκόσμιο επίπεδο  και πλήττει ολοένα και περισσότερο τις νεαρές ηλικίες και ιδιαίτερα τα έφηβα κορίτσια. Αντίστοιχα, το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, αποτελεί την πιο συχνή ορμονική διαταραχή σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας με συχνότητα εμφάνισης 1-11%.

Σύμφωνα με έρευνες, το 44-70% των γυναικών με πολυκυστικές ωοθήκες εμφανίζουν συμπτώματα υπερινσουλιναιμίας και αντίσταση στην ινσουλίνη, γεγονός που οδηγεί σε συνεχώς αυξημένα επίπεδα σακχάρου και κατ’επέκταση σε εκδήλωση σακχαρώδους διαβήτη τύπου-2. Μάλιστα, οι γυναίκες με σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών έχουν 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα  να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 από γυναίκες με όμοια χαρακτηριστικά, χωρίς αυτή τη διαταραχή, ενώ για τα ελληνικά δεδομένα, η πιθανότητα εμφάνισης του προβλήματος υπολογίζεται στο 7%.

Οι παραπάνω θέσεις επιβεβαιώνονται και από μία πρόσφατη μετα-ανάλυση 6 επιστημονικών ερευνών από διαφορετικές χώρες, όπου μελετήθηκαν 470 περιπτώσεις κοριτσιών 13-16 ετών με διαβήτη τύπου-2. Διαπιστώθηκε ότι το 20% των κοριτσιών, δηλαδή περίπου 1 στα 5 κορίτσια, είχαν το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ποσοστό ανησυχητικά υψηλότερο από το αντίστοιχο στο γενικό έφηβο πληθυσμό. Ενας παράγοντας που ενδεχομένως να εξηγήσει την συσχέτιση σακχαρώδη διαβήτη και πολυκυστικών ωοθηκών είναι η συνύπαρξη της παχυσαρκίας. Η παρουσία της παχυσαρκίας μπορεί να επιδεινώσει την ήδη επηρεασμένη ορμονική λειτουργία των ωοθηκών, αυξάνοντας τα επίπεδα ανδρογόνων και προκαλώντας υπερινσουλιναιμία και ακόμα μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη. Ωστόσω, άλλες  έρευνες έχουν δείξει  ότι οι πάσχουσες από πολυκυστικές ωοθήκες μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα διαταραχής της γλυκόζης ανεξάρτητα από το σωματικό τους βάρος.

Ενας  σημαντικός παράγοντας που επιβαρύνει μακροπρόθεσμα την υγεία των κοριτσιών με πολυκυστικές ωοθήκες είναι η μη έγκαιρη πρόληψη του συνδρόμου. Σε πολλές περιπτώσεις η συμπτωματολογία του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών – ακανόνιστος κύκλος, ακμή, αύξηση του σωματικού βάρους, τριχοφυΐα – αποδίδεται εκ μέρους του κοριτσιού και της οικογένειας στις  συνδεόμενες αλλαγές του σώματος με την εφηβεία και δεν  δίνεται η απαραίτητη προσοχή. Χωρίς τη δέουσα αντιμετώπιση, τα κορίτσια αυτά  μπορούν να εμφανίσουν στη πορεία της ζωής τους πέραν του σακχαρώδη διαβήτη και άλλες καρδιομεταβολικές παθήσεις όπως υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία, υπερουριχαιμίας.   Η έγκαιρη διάγνωση, λοιπόν, είναι πολύ σημαντική και είναι καθήκον τόσο του θεράποντα ιατρού όσο και του οικογένειας  του νεαρού ατόμου .  Το νεαρό κορίτσι καλείται να βελτιώσει τον τρόπο ζωής του χάνοντας το περιττό βάρος, ακολουθώντας μια μεσογειακού τύπου διατροφή με όσο το δυνατόν λιγότερα λιπαρά και βάζοντας στην καθημερινότητά του την αερόβια άσκηση βελτιώνοντας έτσι την αντίσταση στην ινσουλίνη και τα επίπεδα σακχάρου.